VRP betreurt de goedkeuring van deze maatregel en hoopt dat dit alsnog teruggeschroeft kan worden. Zie ons eerder gegeven advies.
Er zijn immers een aantal steden die vanuit hun context op specifieke (klimaat)maatregelen inzetten via hun vergunningen beleid (b.v. groendaken via meldingsplicht, vellen van bomen,…). We verwijzen hierbij naar de toolbox 'De Bouwcode als klimaattool' (VRP, BBL i.s.m. Provincie Vlaams-Brabant en VVSG). Ons uitgangspunt hierbij is dat hoewel de overheid veel maatregelen m.b.t. klimaat kan en moet nemen aangaande publiek domein, dit niet zal volstaan. Ook binnen de regelgeving omtrent het particulier initiatief is het nodig om de oefening te maken wat betreft klimaat maatregelen. Een aantal maatregelen worden best generiek op Vlaams niveau opgenomen, een aantal andere maatregelen zijn contextafhankelijk en vergen een gemotiveerd lokaal bestuur met eigen beleidskeuzes.
Het vergunningenbeleid moet dus herdacht worden vanuit klimaatuitdagingen. We vinden het hierbij belangrijk dat lokale besturen zelf grondig aftasten welke maatregelen ze via de bouwcode willen opleggen en voor welke maatregelen andere instrumenten beter geschikt zijn (zie gedragsveranderingsmodellen). Harde wetgeving wordt bij voorkeur geflankeerd door zacht beleid zoals sensibilisering en het weghalen van drempels. Als een bestuur die oefening maakt en vervolgens expliciet voor het meldings- of vergunningsplichtig maken van bepaalde handelingen kiest - om op die manier gewenste beleidskeuzes mee te implementeren - moet dat mogelijk zijn. Onder de voorwaarde dat het bestuur hierover pro-actief, transparant, helder en motiverend communiceert naar burgers en ontwikkelaars.
Door het terugschroeven van de mogelijkheid voor bijkomende meldings- en vergunningsverplichtingen wordt het lokale besturen moeilijk gemaakt om dit instrument vanuit hun eigen context in te zetten, en dus om klimaatambitieus te handelen.