Op basis van hun langdurige omgang met de stad weten bewoners doorgaans veel meer dan ze kunnen vertellen. Hun stedelijke ervaringskennis is anders gestructureerd dan de taal die de communicatieve planning aanwendt. Wie die ervaringskennis wil opsporen, moet oog en oor hebben voor wat er anders verloopt dan wat mensen vertellen.
Het gebeurt vaak dat bewoners misprijzend praten over een bepaalde plek in hun wijk terwijl ze die plek juist goed onderhouden. Winkeliers die allang niets meer verwachten van hun superdivers geworden wijk, kunnen zich gedragen als voorbeeldige huisbazen die ook verhuren aan migrantengezinnen. Dergelijke discrepanties vormen een belangrijke vindplaats voor de stedelijke ervaringskennis die mensen ongemerkt met elkaar delen en waar ruimtelijk planners beter kunnen op inspelen.
Paul Blondeel bestudeerde jarenlang de structuur van stedelijke ervaringskennis. Op 20 oktober 2023 stelt hij zijn benadering voor tijdens een colloquium op de VUB. Voor Ruimte schreef hij onderstaande voorbeschouwing.
lees artikel